Stewart Island dag 2

Gisterochtend was het 17 graden en beetje mistig en desalniettemin natuurlijk toch op pad. Niet naar het uitkijkpunt waar ik over schreef, maar een tip van de moederoverste hier opgevolgd. Ackers Point. Het uiterste puntje van het eiland hier nabij Oban. 5 Km, dat zijn mooie afstanden, hahaha. Gezien het feit dat ik om de 50 meter een foto maak, beter teveel, dan te weinig, doe ik daar 2 uur over. Uiteraard slingert het pad omhoog, omlaag enzo. 

In NZ op het vaste land is er op natuurgebied een enorm probleem met niet-inheemse dieren en planten. Zo zijn er opossums, ratten, wilde katten en allerlei planten die de lokale fauna verdringen en verstikken. Helaas heeft NZ niet de financiele middelen om dit op grote schaal aan te pakken. Hier op SI heeft in 2005 een groep natuurliefhebbers de krachten verzameld en allerlei vallen gezet, zie foto, en daarmee al heel veel opossums, die veel eieren van vogels en alle bloemenknoppen opeten en ratten (ik zag er gister eentje wegsnellen in de berm!) gevangen. Mijn wandeling gister zal iedere vogelaar jaloers maken: een ijsvogel gespot, verschillende lokale vogels waarvan ik foto’s heb gemaakt van de folder, want helaas heb ik niet de filmische talenten van Richard Attenborough, nog weet ik hoe die heten, behalve de bosduif. Albatrossen, het vliegt hier allemaal rond of je in een voliere van Artis bent. Beetje overdreven... Vandaag doe ik het wat minder, hier vlakbij is het Fuchsia trail. En ja, dat betekend dat je heel veel fuchsia’s tegenkomt. Er schijnen zelfs fuchsia bomen te zijn..morgen meer. Een goed weekend! 😘